بیماری سلیاک در زنان باردار for Dummies
Wiki Article
نشان می دهد: این گلوله های کوچک معمولاً به این معنی است که شما یبوست دارید. نباید مکرر اتفاق بیفتد
معمولا از نشاسته گندم به عنوان یک عامل ترکیبی در قرصها و کپسولها استفاده میشود. همچنین گلوتن در برخی مکملهای گیاهی و تغذیهای، خمیردندانها، دهانشویهها و محصولات آرایشی مانند رژ لب وجود دارد.
کبد و مجاری ادرار از جمله دو عضوی هستند که کارکرد آن ها ارتباط تنگاتنگی با یک دیگر دارد. هر گونه بیماری التهابی، مزمن، و دوره ای باعث زرد شدن مدفوع زرد رنگ میشود.
تنها راه اساسی که برای درمان این عارضه وجود دارد، رعایت رژیم غذایی فاقد گلوتن است.
زمانی که پرزهای روده آسیب ببینند، بدن قادر به جذب مواد مغذی غذاها نخواهد بود. عدم توانایی بدن در جذب مواد مغذی باعث ایجاد سوء تغذیه و مشکلات دیگری همچون آسیب رودهای دائم خواهد شد. باید تمام غذاهای دارای پروتئین گلوتن را از رژیم غذایی کودکان مبتلا به سلیاک حذف کرد. غذاهای دارای پروتئین گلوتن شامل اکثر نانها، مواد غذایی پخته شده و خطر بیماری سلیاک غذاهایی که در آنها از گلوتن به عنوان مادهی تثبیت کننده استفاده میشود، است.
در مواردی که آزمایش خون یا نمونه برداری از پوست نتیجه قطعی ندهند، از آندوسکوپی قسمت بالای روده برای تشخیص بیماری سلیاک در کودکان استفاده میشود. در حین آندوسکوپی قسمت بالای روده، لولهی باریکی به نام آندوسکوپ از راه دهان وارد روده کوچک میشود.
جراحی لابیاپلاستی یک عمل درمانی و زیبایی است که با هدف کاهش اندازه لابیا مینور یا همان فلپهای پوست دو طرف دهانه…
هر چقدر هم که این حالت نگران کننده به نظر می رسد، معنی آن این است که مدفوع نسبت به مدفوع دیگری که غرق می شوند، چگالی کمتری دارد.
نمونه برداری از پوست نیز در تشخیص بیماری به پزشک کمک میکند. برای نمونه برداری، پزشک قسمت کوچکی از بافت پوست را برای بررسی در زیر میکروسکوپ جدا میکند.
نکته مهم: از دادن مواد غذایی که خطر خفگی به دنبال دارند، مانند دانههای انگور و هات داگ به کودکان نوپا اجتناب کنید.
اگرچه علائم بیماری سلیاک، عدم تحمل گلوتن و حتی آلرژی به گندم می توانند بسیار شبیه باشند، اما تفاوت های منحصر به فرد خود را نیز دارند.
● بیماری سلیاک یک بیماری خود ایمنی است. قرار گرفتن در معرض گلوتن باعث می شود بدن به سلول های روده کوچک حمله کند.
۳۰ مدل ناخن سبز پاستیلی جذاب
بیماری سلیاک در حقیقت نوعی حساسیت به پروتئین موجود در گندم و جو، برخی از حبوبات مثل عدس، لوبیا، ذرت، سویا و… میباشد.